تالار گفتگوی حسابداری
حسابداری => دوره کارشناسی و آمادگی کارشناسی ارشد حسابداری => حسابرسی => نويسنده: hamedghasemi در مه 10, 2014, 21:32:26
-
سرمایه گذاری مجدد به معنای آن است که صاحب موسسه باآوردن پول یا مال دیگری، دارایی موسسه متعلق به خود را افزایش دهد.سرمایه گذاری مجدد، دارایی یک موسسه راافزایش میدهد، درمقابل،از طرف دیگر معادله حسابداری، سرمایه افزایش می یابد بدین ترتیب،توازن معادله اساسی حسابداری برقرار می ماند.سرمایه گذاری مجدد در عناصر معادله اساسی حسابداری به صورت زیر است:
صندوق(یادارایی آورده شده افزایش یافته وبدهکار است)
سرمایه(افزایش یافته و بستانکار است)
سرمایه گذاری مجدد میتواند به صورت نقدی یا غیرنقدی باشد. سرمایه گذاری نقدی به معنای آن است که مالک باآوردن پول اقدام به افزایش سرمایه موسسه بنماید.
سرمایه گذاری غیرنقدی به معنای آن است که مالک باآوردن اموالی غیر از پول، اقدام به افزایش سرمایه موسسه بنماید.
برداشت:
برداشت به معنای آن است که صاحب یک موسسه برای مصارف شخصی پول یا مال دیگری را از دارایی های موسسه متعلق به خود بردارد ویا مخارج شخصی خود را از محل وجوه نقد موسسه پرداخت کند.از آنجا که وجه برداشت شده ممکن است به موسسه برگشت داداه شود، برداشت مالک به طور مستقیم به حساب سرمایه بدهکار نمی شود، بلکه آن را در حسابی به نام<< برداشت>> بدهکار ودر پایان سال مالی که صورتی که وجه برداشت شده به موسسه برگشت داده نشود وبه حساب سرمایه منظور و مانده آن را کاهش میدهد. از آنجا که برداشت باعث کاهش سرمایه میشود، قواعد بدهکار و بستانکار کردن آن عکس حساب سرمایه می باشد. اثر برداشت برعناصر معادله اساسی حسابداری به صورت زیراست:
برداشت (افزایش یافته) و بدهکار است
صندوق(کاهش یافته) وبستانکار است
درآمد وهزینه:
هدف: انتظار می رود پس از مطالعه این گفتار مفهوم درآمد و هزینه ونحوه ثبت آنها در دفتر روزنامه را بدانید. همچنین انتظار میرود درمورد مفاهیم پیش دریافت و پیش پرداخت واصول حسابداری حاکم بر شناخت درآمد و هزینه آگاهی داشته باشید.
دراین بخش مفاهیم درآمد و هزینه در حسابداری تبیین و نحوه ثبت آنها در دفاتر حسابداری نشان داده خواهد شد. همچنین اصول و مفروضات حسابداری مربوط به شناخت درآمد و هزینه معرفی و تشریح می گردد.
مفهوم درآمد:
درآمد، بهای کالای فروش رفته یا خدمات انجام شده است.هنگامی که موسسه ای خدماتی را انجام وکالایی را به مشتریان تحویل میدهد،پول یا دارایی دیگری از آنان دریافت میکند.ورود این پول یا دارایی را به موسسه درآمد می گویند. مبلغ درآمد در هر معامله ای از طریق ارزش دارایی های که در ازای آن به دست می آید ومعمولا به شکل نقد یا مطالبات است، اندازه گیری در صورت های مالی مربوط به دوره ای که طی آن تحقق پیدا کرده است،منعکس می شود. بنابراین مبلغ درآمد برابر است با حاصل جمع وجوه دریافتی ومطالبات از مشتریان.
درآمد موجب افزایش سرمایه میشود.ورود پول با ایجاد مطالبات ناشی از انجام خدمات، جمع دارایی یک موسسه را افزایش میدهد، از طرف دیگر معادله حسابداری، سرمایه را به مبلغی مادل افزایش حاصل در جمع دارایی، بالا میبرد. بعضی مواقع، درآمد میتواند به شکل کاهش بدهی وافزایش سرمایه باشد.بنابراین، درآمد عبارت است از افزایش ناخالص در سرمایه که ناشی از فعالیت های انتفاعی باشد. برای هریک از منابع درآمد باید حسابی جداگانه در دفتر کل افتتاح شودو به عنوان هرحساب باید حاکی از منبع درآمد باشد. مثلا، درآمد کارمزد، درآمد فروش، حق الزحمه حسابرسی و درآمد تعمیرات. به طور کلی درآمد هنگامی شناسایی و در مدارک حسابداری ثبت میشود که کالای فروش رفته به مشتریان تحویل داده شود ویا خدماتی برای آنان انجام شود. به بیانگر دیگر، درآمد هنگامی شناسایی درمدارک حسابداری ثبت میشود که مزایا و مخاطرات کالا از فروشنده به خریدار منتقل شده باشد.
نحوه ثبت درآمد:
چون درآمد موجب افزایش سرمایه میگردد،نحوه ثبت افزایش و کاهش آن مثل حساب سرمایه است.یعنی زمانی که درآمد افزایش پیدا میکند، حساب درآمد بستانکار میشود.
مفهوم هزینه:
هزینه، بهای تمام شده کالای فروش رفته ویا خدمات انجام شده به منظور کسب درآمد است. به عبارت دیگر، هزینه شامل مخارجی است که برای کسب درآمد ، پرداخت یا واقع شده است واز طریق بهای تمام شده دارایی ها یا خدماتی که در یک دوره مالی به مصرف میرسد ویا مورد استفاده قرار میگیرد، اندازه گیری ودر مدارک حسابداری ثبت میشود. مانند بهای تمام شده کالای فروش رفته،حقوق کارکنان،سوخت و روشنایی واستهلاک اموال. عنوان هر حساب هزینه،باید ماهیت این حساب رابیان کند،مثلا هزینه اجاره، هزینه حقوق و هزینه بیمه. چون هزینه ها، سرمایه را کاهش میدهد وبه محض تحقق ، بدهکار میشود.
فرض تعهدی:
همانطوری که در فصل اول بیان گردید، براساس فرض تعهدی درآمدها به محض تحقق وعاید شدن وهزینه ها به محض تحمیل باوقوع،بدون توجه به زمان دریافت با پرداخت وجه نقد مربوطه،شناسایی میشوند. فرض تعهدی ناظر بر نحوه شناخت درآمدها وهزینه ها وبه تبع آن ناظر براصل تحقق و درآمدو اصل مقابله هزینه ها بادرآمدها(اصل تطابق) می باشد. براساس فرض تعهدی اگر وجه نقد وصول شده باشد ودرآمد تحقق نیافته باشد، نمیتوان درآمد را شناسایی کرد. همچنین براساس این فرض اگر وجه پرداخت شده باشد اما هزینه تامین نشده باشد، نمیتوان هزینه را در دفاتر ثبت نمود.
اصول حسابداری
مولفان:علی شفیع زاده-عبدالکریم مقدم
فصل چهارم